ตำราและ case study คือการย่อความ ชีวิตจริงมันไม่เร็วเหมือนเปลี่ยนย่อหน้า
Case study คือของดี ยิ่งอ่านมากยิ่งดี แต่อย่าลืมว่าตอนเค้าเริ่มเขียน เรื่องนั้นก็หมดอายุไปแล้ว
ควรเรียนรู้ความจริงที่อยู่ในตำรา ข้อเท็จจริงที่จะไม่มีวันเปลี่ยนแปลงไป เช่น จะกี่ยุคกี่สมัย เพื่อนบอกต่อ ก็น่าเชื่อถือกว่าโฆษณา
ตำราที่ดีที่สุดเขียนจากการค้นพบด้วยตัวเอง ไม่ได้เกิดจากการอ่านหลายๆ ตำรามารวมกัน
ตำราเขียนเท่ห์ๆ ว่าความสำเร็จต้องผ่านความล้มเหลว...แต่ความล้มเหลวที่เค้าเล่ามันแค่เศษเสี้ยวของที่เจ็บจริง...
อ่านเคสความเจ็บจากการโดนลูกค้าด่าพันครั้ง...ไม่ได้สักกระผีกของอาเจ๊ด่าครั้งเดียว
ในหนังสือบอกให้ทิ้งตัวตน...อย่ากลัวเสียหน้า...
แต่ชีวิตจริง...หน้ามันจะชามาก...จะทิ้งได้ต้องฝึกเป็นหมื่นรอบ
อ่านมากเพียงอย่างเดียวสู้ทำมากไม่ได้
ทำมากอย่างเดียว...สู้อ่านมากทำมากไม่ได้...
อ่านมากทำมาก...สู้อ่านมากทำมากและคิดสร้างสรรค์ไม่ได้...
ตอนเรียนครูสอนห้ามลอกห้ามขโมย...
แต่ชีวิตจริงมีข้อยกเว้น...ไอเดียกับความคิด...ลอกได้...ขโมยได้...แต่ต้องเอาหลายๆ อันมาผสมทำให้เป็นสิ่งใหม่ที่ดีกว่าเดิม...
ใบรับรองหรือใบ certificate หมดอายุทันทีเมื่อผ่านการสอบสัมภาษณ์...เหลือค่าเท่ากับตั๋วรถไฟฟ้า...ในป่าอเมซอน...
โปรเจคกว่าจะเสนอได้ต้องทำวิเคราะห์มากมาย...แต่ผ่านง่ายถ้าผู้ใหญ่เชื่อใจ...
ในที่ทำงานไม่มีความเสมอภาค...ทุกคนไม่มีทางเติบโตเท่ากัน
แต่ที่สำคัญ...มันแซงกันได้...ถ้าคุณเจ๋งจริง
นิทานอ่านมาแต่เด็กหลายเรื่อง...แต่จะเริ่มเข้าใจเรื่องกระต่ายกับเต่า...เมื่อตอนเริ่มแก่...
ลูกค้าที่ดูเหมือนไม่ค่อยจะฉลาด...แต่เป็นคนสร้างธุรกิจมาเองนั้น...น่ากลัวมาก!!...
พนักงานที่อยู่มานาน...ไม่ได้ตำแหน่งใหญ่มาก...ทำงานมาอย่างเดียว...ควรต้องรีบไปกราบขอให้เทพท่านถ่ายทอดความรู้....
ความรู้ลึกซึ้งในสินค้าและบริการที่ขาย...จะเป็นตัวช่วยเร่งตอนขาขึ้น...และเป็นตัวช่วยชะลอตอนขาลง...
อย่าคิดว่าหัวหน้าต้องทำงานเก่งกว่าเรา....ถ้าเค้าทำงานที่เราถูกจ้างมาทำได้เก่งกว่าเราละก้อ...คุณมีปัญหาแน่นอน...555
อย่าเอาทฤษฎีที่คุณไม่เคยทำไปงัดกับคนทำงานจริง...เพราะมันอาจเป็นแค่สรุปท้ายเล่มของเขา
คุณจะเก่งกว่าเขาก็ต่อเมื่อ...คุณลงมือทำสิ่งเดียวกับเขา...แล้วได้ผลลัพท์ที่ดีกว่า
ถ้าเขาช่วยคุณเพราะหน้าที่...คุณได้งานกลางๆ...ถ้าเขาช่วยคุณเพราะคุณเป็นเพื่อน...คุณจะได้ซุปเปอร์งาน...
หัวหน้าลำเอียงจริงหรือเปล่าไม่รู้...แต่หัวหน้าอยู่ได้ด้วยลูกน้องที่ทำผลงานเท่านั้นโปรดจำไว้...
หัวหน้าด่าหรือหงุดหงิดใส่...ไม่ได้มายความว่าเขาเกลียดคุณ...แต่เค้ามีเรื่องเป็นร้อยๆ ป่วนในหัวเขาอยู่ต่างหาก
ถ้าไม่อยากทำงานเยี่ยงทาส...ลองคุยกับเถ้าแก่เค้าจะบอกว่า
....กูทำงานหนักกว่าทาสอีก....
อ่านกันพอได้ไหมครับ^ ^
ไว้มาต่ออีกนะครับ ผมเขียนแล้วรู้สึกสนุกดี...มันก็เป็นความรู้สึกที่เราเจอมาทั้งนั้น...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น